Kumari ' Living Goddess'

Tijd voor een verslagje, dachten we zo, want we hebben weer genoeg beleefd op cultureel gebied.

Woensdag hadden we een vrije dag. We hebben de dag ook goed gebruikt om wat meer te weten te komen over het geloof hier in Nepal.
In een paleis op Durbar Sqaure in Kathmandu woont de Kumari, the Living Goddess.
Het is niet zomaar een Godin, maar een meisje van 5 jaar oud.
Om een Kumari te worden gaat niet zomaar, er zijn bijzonder strenge regels aangebonden.
Eerst selecteert men een tiental meisjes uit de boeddhistische kaste van de Sakya's, een Newar-kaste van goud- en zilversmeden. De meisjes zijn ongeveer 4 of 5 jaar oud en mogen nooit gewond zijn geweest of bloed hebben verloren. Om als Kumari te worden uitverkoren, moet een meisje 32 specifieke kenmerken vertonen:
- zwart haar
- donkere ogen
- sonore stem
- lange slanke armen
- zelfde horoscoop als die van de koning.
De uiteindelijke keuze maakt men in een donkere kamer vol met pas geslachte buffelkoppen. Hier worden de jonge meisjes opgesloten en proberen priesters met maskers door het uitstoten van woeste kreten de meisjes zoveel mogelijk schrik aan te jagen. Wie het minst bang is, wordt tot Kumari verkozen.
Op een dag (uitgekozen door astrologen) installeert men de Kumari op de troon in Kumari Bahal. Hier woont ze gescheiden van haar famile tot aan haar aftreden. Ze verlaat het huis een paar keer per jaar, tijdens belangrijke festivals. Men draagt haar dan, want haar voeten mogen buitenshuis de grond niet raken.
De Kumari is de incarnatie van een hindoegodin, maar is afkomstig uit een boeddhistische kaste en wordt door zowel hindoes als boeddhisten aanbeden.
Een Kumari blijft in functie totdat ze bloed verliest. Dat kan zijn bij de eerste menstruatie, maar ook door een verwonding. Op dat moment treedt zij af en kiest men een nieuwe Kumari. De ex-Kumari keert terug naar haar familie, waar ze tot haar huwelijk een bescheiden maandgeld van de overheid ontvangt. Een huwelijk is voor haar overigens niet zonder meer weggelegd. Het volksgeloof wil dat de echtgenoot van een ex-Kumari binnen 6 maanden na het sluiten van het huwelijk zal sterven. Ook het gebrek aan ervaring in het huishouden maakt haar in de ogen van Nepalese mannen tot een minder aantrekkelijke partij.

Nadat ons dit verteld is door een gids bij het paleis, keken we toch met heel andere ogen naar haar. Het is een heel klein meisje wat er trots staat, maar met een blik in haar ogen wat zegt dat ze niet gelukkig is en dat ze niet weet waarvoor ze het allemaal doet.
Helaas hebben we haar maar een paar seconden gezien, want het was verboden om foto's te maken, maar een Chinese man probeerde het toch te doen, terwijl de bewaker van het meisje goed oplette en het zeg. Hij riep naar de man en weg was het meisje. We stonden daar helemaal verslagen en achteraf kwamen we erachter dat je haar ook echt maar een keer mag zien, ookal is het maar voor 3 seconden.
Toch wel erg bijzonder om haar gezien te hebben!

Deze zaterdag wilden we naar de Pashupatinath, een heilige plek voor de Hindoes, maar helaas werd Jolien de avond ervoor ziek. Erg veel last gehad, de hele nacht, van haar maag en last van diarree. Het was achteraf goed geweest dat we niet gegaan waren, want door veel rust te nemen en een goede nachtrust te hebben gehad, was haar maag helemaal weer goed!

Dus dat verhaal houden jullie nog te goed van ons, want we gaan er zeker heen, maar we moeten nog een dag vinden om er heen te gaan.
Dit is onze laatste week van ons vrijwilligersproject en dan hebben we nog een week tegoed om het land verder te verkennen. Zoals het nu lijkt staan Phokara, Lumbini (geboorteplaats van Boeddha) en misschien Chitwan NP op het programma.

Nog genoeg te doen in onze laatste dagen van onze eerste trip!