2 weken verder...

De tijd vliegt voorbij en we zijn er alweer twee weekjes.
Na twee weken kunnen we al aardig wat vertellen over het leven hier.
We hebben ons al een dikke week ingezet op de school. Ieder gaan we onze eigen weg. Harold met schilderen en Jolien met lesgeven.
Toch heel anders dan in Nederland, wat wij gewend zijn.

De kinderen komen tegen 9 uur op school. Sommige komen lopend, andere met de bus. Ze wonen allemaal wel in de buurt en hoeven niet uren te lopen voordat ze op school zijn.
Ook zijn er heel veel verschillen tussen de kinderen, van erg arme kinderen/wezen tot ' rijke' kinderen. Je ziet het niet aan de buitenkant, want iedereen draagt hetzelfde uniform. Alleen zijn de schoenen van de arme kinderen iets wat aan de versleten kant.
Vanaf half 10 zijn de kinderen in rijen om gecontroleerd te worden op vieze vingers, luizen en vieze geurtjes.
Vervolgens gaat de bel en gaan ze per rij naar hun klas.

De bovenbouw (kinderen van 12 t/m 15 jaar) krijgen les op een manier die wij in het voortgezet onderwijs gewend zijn. Elke lesuur duurt 40 minuten en na elke les krijgen ze een andere leerkracht. Elke dag krijgen ze wiskunde, Engels, gesproken Engels, Nepali, wetenschap, computerles en sociale lessen.

De leerlingen zitten opgepropt in de schoolbanken. Op een klein oppervlakte wat de klas moet voorstellen staan een aantal smalle tafeltjes en smalle bankjes waar de kinderen met z'n drieen aan zitten met hun schooltas tussen hun in, want die mag niet op de grond staan.
Voor ieder vak hebben ze een eigen schrift en boek om uit te werken. Dit is niet veel anders dan in Nederland. Net als op het voortgezet onderwijs kaften de kinderen de boeken en zijn ze erg zuinig op hun spullen. Ook moeten de kinderen erg netjes werken in hun schrift (Copy genoemd). Anders krijgen ze er goed voorlangs.
Ons is verteld dat bij ieder kind gekeken wordt naar de achtergrond. Als ze 'arm' zijn mogen ze geslagen worden (dit moedigen de ouders zelfs aan). Bij rijkere kinderen is de straf minder of zelfs helemaal NIET. Sommige dingen zijn toch oneerlijk verdeeld in de wereld!
Na elke les hebben de kinderen veel Class Work gedaan, maar daarnaast krijgen ze nog aardig veel huiswerk op. Iedere dag, 6 dagen in de week!

Vanaf de eerste dag dat we gestrart zijn hebben we onze koffer meegenomen met speelgoed voor de kinderen. Het werd eerst aan de Staf geshowt en vervolgens opgeruimd en weggebracht. De ballen zagen we later weer terug, omdat er een groep kinderen mee aan het voetballen waren. Er wordt dus toch goed gebruik van gemaakt en de kinderen vinden het hartstikke leuk.
Met ons sponsergeld hebben we gister heel veel boeken aangeschaft.
Dit hadden ze op school erg weinig terwijl er veel lessen besteedt worden aan het lezen van boeken. We zijn blij dat we op deze manier de kinderen en de leerkrachten blij kunnen maken met het aanschaffen van heel wat kinderboeken. Het is voor hun een enorme aanschaf en het blijft er elke keer bij, omdat ze elke keer iets anders op de planning hebben staan. Ze hebben een basketbalveld naast de school gemaakt en ze zijn nu bezig om de school uit te breiden.
Daarom is het voor ons goed om iets 'kleins' te geven, maar toch heel waardevol.

Harold is de hele week actief met het verven van deuren, kozijnen en muren. Zelfs met stukadoren (soort cement met een borstel/vegertje over de muur heen strijken) is Harold handig. Toch handig zo'n cursus stukadoren in Nederland. ;)
Soms wat irritaties, omdat ze beloven het verf de volgende dag te brengen, terwijl ze pas uren later verschijnen of helemaal niet komen.
Daar maakt Harold zich niet meer druk om, want hier in Nepal gaat alles zonder regels.

Willen jullie meer foto's zien?
Dat kan op onderstaande site:

http://www.mijnalbum.nl//Album=EIVUULND
(Helaas kun je er niet op klikken om op de site te komen. Kopieer het en vul het in waar je naar de sites toegaat, dan zal het wel lukken ;))

Veel kijkplezier!